18. oktober 2011 09:41
by Bernhard
2 Reacties
7 oktober 2009, net terug uit de VS kreeg ik de diagnose acute leukemie van de huisarts. Er volgde gelijk een ziekenhuisopname van 3 maanden. (zie blog archief). Nu op 7 oktober 2011 had ik weer een afspraak met een dokter. Dit keer was het de hematoloog in het UMCG voor een controle afspraak.
De afspraak was om 9:45 en voor de afspraak moest eerst nog een longfunctie en het bloedprikken gedaan worden. Dus de kinderen weggebracht naar school en gelijk doorgereden.Bij het bloedprikken was het ongekend druk maar omdat mijn bloed direct onderzocht moet worden heb ik altijd voorrang. Ook bij de longfunctie was ik gelijk aan de beurt. Deze longfunctie ging niet geweldig doordat het allemaal wat haastig moest. Ook de uitslag was niet geweldig. Ik had een longvolume van 91% een FVE1 van 42%. Niet echt cijfers waar je blij van wordt.
Bij de hematoloog was ik gelukkig op tijd en hoefde maar een half uurtje te wachten. Ik kreeg gelijk de uitslag van het bloedonderzoek. Deze was zeer goed en de hematoloog zei letterlijk: ‘De leukemie is weg’! Nu was dit al meer dan een jaar zo maar het was toch erg speciaal precies 2 jaar na de diagnose!
Probleem is nu dus niet de leukemie maar de gevolgen/bijwerkingen van de behandeling. De longen zijn zoals al eerder gezegd behoorlijk minder geworden en daarnaast zijn mijn ogen erg lastig. Als ik moe ben zie ik minder en zijn ze rood en opgezet. Dit met de hematoloog besproken en deze stuurt mij voor dit door naar het Universitair Ziekenhuis in Utrecht. Dus weer een ziekenhuis erbij.
Maar eerst nog na de oogarts in Heerenveen. Deze bevestigde dat mijn ogen inderdaad minder waren geworden. Vooral links. Ik zie nu links 50% en rechts 90%. Dat is nog genoeg om normaal te functioneren. Probleem echter is dat er ook op beide ogen staar is geconstateerd. Dit komt naar alle waarschijnlijkheid door de hoge dosis prednison en geeft vooral links een wazig beeld en is erg lastig. Eerst ga ik nu weer nieuwe oogdruppels proberen en naar de oogarts in Utrecht maar daarna moet ik naar alle waarschijnlijkheid nog een operatie aan mijn ogen ondergaan.
Daarnaast ben ik twee geleden begonnen met het revalidatie programma ‘Herstel & Balans’. Dit programma is een groepsprogramma met een mix van fitness, ergotherapie en psychosociaal programma. Eerst was ik wel sceptisch hierover maar ben er toch steeds positiever over.
Al met al weer veel nieuwe dingen sommige positief en sommige negatief. Nu eerst een weekje vakantie in Limburg en dan maar weer aan het werk.
Groeten uit Limburg.
Bernhard